Wat is het verschil tussen osteopathie en chiropractie of manuele therapie?

Een vraag die geregeld wordt gesteld: wat maakt osteopathie nou anders dan andere vormen van manuele geneeskunde?

Eerst fysiotherapie, en dan?

Wanneer iemand last heeft van het bewegingsapparaat (bijvoorbeeld van rug, arm of been) zal diegene, met of zonder verwijzing van de huisarts, veelal als eerste bij een fysiotherapeut terecht komen. Vaak leidt dit ook tot verlichting. Wanneer er echter geen of onvoldoende resultaat wordt geboekt met fysiotherapie, waar gaat men dan heen? Gaat men verder zoeken, dan zijn er verschillende vormen van manuele therapie, die overigens allen als alternatieve geneeswijze worden gezien:

  • De orthomanueel arts: na een opleiding tot basisarts wordt er de tweejarige opleiding orthomanuele geneeskunde gevolgd.
  • De chiropractor: Er is geen (para)medische basisopleiding vereist, men volgt een fulltime opleiding van 5 jaar.
  • De manueel therapeut: na de opleiding fysiotherapie volgt men de 4 jaar durende deeltijdopleiding tot manueel therapeut.
  • De osteopaat: na een (para)medische vooropleiding, meestal fysiotherapie, volgt men een 6 jaar durende deeltijd opleiding tot osteopaat.

Verschil

Wat is nu het verschil tussen de osteopathie enerzijds en de overige manuele disciplines anderzijds?
Het grote verschil zit hem in het feit dat de osteopaat niet, zoals bij de andere hierboven genoemde manuele geneeswijzen, alleen  de beweeglijkheid van het bewegingsapparaat onderzoekt en behandelt. Er wordt ook onderzocht op de beweeglijkheid van de organen en het zogenaamde craniosacrale systeem. Op die manier wordt het lichaam als geheel onderzocht en kan het zijn dat osteopathie klachten kan verlichten die door de andere disciplines niet of te weinig werden beïnvloed.

Wat ik in de praktijk geregeld zie is dat men bijvoorbeeld al verschillende keren door een chiropractor of manueel therapeut/ -arts is gemanipuleerd (‘gekraakt’). Dat geeft dan enige tijd verlichting, maar in sommige gevallen komt de pijn of stijfheid na verloop van tijd toch weer terug. De neiging bestaat om dan maar weer te laten kraken, soms elke week of zelfs enkele keren per week. Maar blijkbaar is de vastzittende wervel niet de oorzaak, anders zou het probleem door middel van een manipulatie of mobilisatietechniek zich wel oplossen.
Bij osteopathisch onderzoek blijkt in zo’n geval vaak dat de wervelblokkade niet de oorzaak, maar een gevolg is van een ander probleem. En dat probleem kan zowel in de organen, als in het craniosacrale systeem, als in een ander gedeelte van het bewegingsapparaat gelegen zijn.

Dat betekent dat als ik iemand in mijn praktijk krijg die al een paar keer is gemanipuleerd, een nieuwe manipulatie van de wervelkolom niet mijn eerste keuze zou zijn. Tijdens het eerste consult is het dan van belang te kijken wat de oorzaak is van de vastzittende wervel. Pas wanneer die oorzaak gevonden en weggenomen is, kan de wervelblokkade zichzelf opheffen, of uiteindelijk met een laatste mobilisatie techniek blijvend worden opgeheven.

25. september 2013 by Sander Sprong
Categories: Blog | Leave a comment